Hoe blinkt uw majesteit alom

Dit lied is niet te vinden in één van de veelgebruikte liedbundels.
Mogelijk staat het wel in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.

Hoe blinkt uw majesteit alom
Vorm	Strofelied
Herkomst
Taal	Nederlands
Land	Nederland
Tekst
Dichter	Hieronymus van Alphen (1,2,4) Rhijnvis Feith (3,5)
Muziek
Componist	Matthias Greiter
Melodie	Psalm 36
Liedbundels
Hervormde Bundel 1938 140
Evangelische Gezangen 15

Hoe blinkt uw majesteit alom is een lied van Hieronymus van Alphen in de Evangelische Gezangen . de [Hervormde Bundel 1938]] neemt hievrvan 3 strofen over aangervuld met 2 strofen van Rhijnvis Feith . Het wordt gezongen cop de melodie van de Geneefse Psalm 36.

Tekst

• Evangelische gezangen/Hervormde Bundel 1938

1./1.
Hoe blinkt uw majesteit alom
In 't onbegrensde heiligdom
Der schepping, eeuwig' Koning!
Straalt ons bij nacht de hemel aan,
Dan zien wij maan en sterren staan,
Als wachters voor uw wooning:
Verlicht de zon ons oog bij dag,
Zij leert ons, vrolijk met ontzag,
In haar uw licht aanschouwen;
Zij is de spiegel, die ons 't beeld
Van uwe volheid mededeelt,
En uitlokt tot vertrouwen.

2./2.
Bij 's werelds aanvang sprak uw mond:
'Het licht zij daar!' en 't was terstond,
De duisternis werd luister:
Zoo zal eens 't heil ons toegezeid,
Op uw bevel, met majesteit
Verrijzen uit het duister.
Laat, Heer! uw licht zijn' zachten gloed/Laat, Heer! uw licht door zachten gloed
In ons verkleumd en stug gemoed,
Door levenswekking, toonen;/Het nieuwe leven tonen
Dan zal ons hart, dat U verwacht,
In 't licht uws aanschijns, ook bij nacht,
Getroost en zeker woonen.
 
3./-
In mensch en dier, in bloem en kruid
Blinkt wijsheid en vermogen uit,
Uw liefde schept hun leven;
Aan 't schepsel reikt Gij voedsel toe,
En, nimmer ledig, nimmer moe',
Stelt Gij uw eer in 't geven:
Dit predikt ons het gansch heelal,
En zee, en woud, en berg, en dal;
De stemmen vloeijen zamen;
Zij roepen luide: wordt verlicht!
En zeg, o mensch! met toeverzigt
Op Gods beloften, Amen.
-/ 3
O, zo mijn hart, nog afgeleid
door mijne diep' onwaardigheid,
uw liefde kon mistrouwen,
hoe zinkt mijn laatste twijf'ling neer,
als ik op uw geschenk, o Heer,
de gift uws Zoons, mag schouwen!
Och, dat ik starend op die Zoon,
altijd tot uw genadetroon
vertrouwend, vrolijk nader',
en veilig in uw liefdeschoot
tot U nog stamel' in de dood:
"Mijn Schepper en mijn Vader!"

5
Hoe heerlijk zijn uw werken, Heer!
U dank', U loov', U prijz', U eer'
wat is, wat was of worde.
Gij schept uit lijden hemelvreugd,
uit zonde heiligheid en deugd,
en uit verwarring orde.
O zaligheid van ons geslacht!
Hoe smelt bij 't heil, ons aangebracht,
hier lof en dank te gader:
in Adam door de dood geveld;
in Jezus schoner weer hersteld!
Lof, halleluja, Vader!

4.
Nog heeft de schepping schooner' glans
Voor ons, nu wij aan 's hemels trans
De wooningen aanschouwen
Van Hem, die schuld om niet vergeeft,
En daar als onze Vader leeft,
Aan wien w' ons lot betrouwen:
't Verhelderd oog zoekt nu alom,
Om Jezus in dat heiligdom,
Door 't stil geloof, te vinden;
Tot Hij ons zelf in heerlijkheid,
Door 's hemels ruime velden, leidt
Als zijn verhoogde vrinden.
 
5./-
De rijke, vrolijke natuur
Doe ons haar schoonheid, uur op uur,
Vollediger bevatten.
Hoe meer zij ons den Schepper toont,
Hoe meer zij onze vlijt beloont,
Hoe hooger wij haar schatten.
Een zoon beschouwt zijns vaders magt,
Zijn rijkdom, wijsheid, liefd' en pracht,
Met oogen nooit verzadigd;
Hoe scherp beluistert hij die stem,
Die van zijn' vader spreekt tot hem,
Zijns vaders eer verdadigt.
 
6./-
Als wij in stroom of waterval,
In zee, in storm, bij rots of dal
Gods majesteit bewondren,
Dan zwelt een traan in 't kinderoog;
Ja, moedig hooren wij omhoog
Den God der eere dondren.
Is Hij een God, die ons behoedt,
Maar elken vijand vlugten doet
Als golven voor de winden;
Dan is Hij 't ook, aan wien w' in nood,
Ook in den strijd met hel en dood,
Een rots der eeuwen vinden.
 
7./-
Vertoont ons worm, en rups, en mier,
En vlieg, en mug, ja 't kleinste dier
Zijn wijz' en goede wetten;
Dan stremt ons onze kleinheid niet,
Om ons vertrouwen, bij verdriet
En leed, op Hem te zetten.
In Jezus Christus zijn wij groot,
Hij Midlaar, 's Vaders Troongenoot,
Verhoogd' ons tot zijn leden:
Zou God, daar Hij zijn' Zoon bemint,
Aan hun, die Hij in Hem bemint,
Zijn' rijkdom niet besteden?

8./4.
Laat eens de glans van zon en maan
Bij 's werelds avond ondergaan,
Ons zal geen licht ontbreken,
Als 't Lam de kaars is daar omhoog /Waar 't Lam de hemelfakkel is
daar zal eerst voor 't verhelderd oog/ daar zal eerst, zonder hindernis
De schepping zigtbaar spreken;/
Daar zal natuur op ieder blad,
Dat zij op aard verzegeld had,
Geheimen ons doen lezen.
Hier is de wijsgeer slechts een kind;/Hier kennen wij slechts voor een deel
Maar die hier Jezus meest bemint, /Maar daar onthult Gij ons geheel
Zal daar de wijste wezen./de volheid van uw wezen
 -/ 5
Hoe heerlijk zijn uw werken, Heer!
U dank', U loov', U prijz', U eer'
wat is, wat was of worde.
Gij schept uit lijden hemelvreugd,
uit zonde heiligheid en deugd,
en uit verwarring orde.
O zaligheid van ons geslacht!
Hoe smelt bij 't heil, ons aangebracht,
hier lof en dank te gader:
in Adam door de dood geveld;
in Jezus schoner weer hersteld!
Lof, halleluja, Vader!

Voetnoten

Dit artikel is helaas nog slechts een beginnetje. Kerkliedwiki nodigt u uit uw kennis te delen door het artikel te verbeteren.