Van glans omschenen

Dit lied is niet te vinden in één van de veelgebruikte liedbundels.
Mogelijk staat het wel in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.

Van glans omschenen
Vorm	Strofelied
Herkomst
Titel	Ich hab von ferne, Herr, deinen Thron erblickt
Taal	Duits
Land	Duitsland
Periode	Omstreeks 1800
Tekst
Dichter	Johann Timotheus Hermes
Metrisch	5-6-5-6-9-10-10
Muziek
Componist	Matthaüs Apelles von Löwenstern Johann Heinrich Lange (b)
Melodie	Nun preiset alle Ich hab von ferne (b)
Herkomst	1821 Choralbuch zum bremischen Gesangbuch (b)
Solmisatie	1-1-2-3-1-2-2-3-4-4-4-3-3-4-5
Liedbundels
Hervormde Bundel 1938 129
Geestelijke Liederenschat 1935 416

Van glans omschenen is een vertaling van Ich hab von ferne, Herr, deinen Thron erblickt, een lied geschreven door Johann Timotheus Hermes (1738-1821) op een melodie van Matthäus Apelles von Löwenstern.De Geestelijke Liederenschat 1935 heeft een andere vertaling men beginregel Ik heb van verre op een andere melodie

Opname beluisteren

• Nun preiset alle

Tekst

• Duits

1) Ich hab von ferne, Herr, Deinen Thron erblickt
und hätte gerne mein Herz vorausgeschickt
und hätte gern mein müdes Leben,
Schöpfer der Geister, Dir hingegeben!

2) Das war so prächtig, was ich im Geist gesehn;
Du bist allmächtig, drum ist Dein Licht so schön!
Könnt ich an diesen hellen Thronen
doch schon von heut an auf ewig wohnen!

3) Nur bin ich sündig, der Erde noch geneigt,
das hat mir bündig Dein Heilger Geist gezeigt.
Ich bin noch nicht genug gereinigt
noch nicht ganz innig mit Dir vereinigt.

4) Doch bin ich fröhlich, dass mich kein Bann erschreckt;
ich bin schon selig, seitdem ich das entdeckt.
Ich will mich noch im Leiden üben
und Dich zeitlebens inbrünstig lieben.

5) Ich bin zufrieden, dass ich die Stadt gesehn,
und ohn Ermüden will ich ihr näher gehen
und ihre hellen, goldnen Gassen
lebenslang nicht aus den Augen lassen!

• Nederlands

1 Van glans omschenen, zag ik van der uw troon.
Ach, was daarhenen mijn ziel alreed' ontvloon!
Ik has zo graag mijn moede leven,
Schepper der Geesten, U gegeven

2 Heerlijk en prachtig scheen het voor mijn gezicht
Gij zijt almachtig in 't ontoegank'lijk licht
O, ware toch dit klaar' en schone
nu reeds en eeuwiglijk mij ter wone/

3 Maar arm en zondig ben ik der aarde knecht.
Dit heeft mij bondig uw Heil'ge Geest gezegd.
Mijn hart behoort U niet volkomen,
O, werd het gans door U ingenomen!

4 Maar blijdschap draagt mij, wijk ik geen oordeel vrees;
geen angst belaagt mij, sind Liefde 't heil mij wees.
Nu wil ik 't lijden beter leren,
Inniger wil ik met U verkeren.

5 Wat wond're zegen, dat ik uw stad ontwaar!
Nu zijn geen wegen ooit mij te ver, te zwaar
't Heimwee naar hare gouden straten
kan mij nu nimmermeer verlaten

Gls1935 Beginregels

• 1. Ik heb van verre, Heer, uw troon aanschouwd!
  
• 2. Dat was het schoonste wat 'k in den geest ooit zag
  
• 3. Maar ik ben zondig, nog door de aard geboeid
  
• 4. Toch hef 'k mijn ogen naar 't nooit getemperd licht
  
• 5. Ik ben tevreden nu ik de Godsstad zag

Inhoud

==Muziek== wat

Voetnoten

Dit artikel is helaas nog slechts een beginnetje. Kerkliedwiki nodigt u uit uw kennis te delen door het artikel te verbeteren.