Die in de dood gebonden lag

Dit lied is te vinden in de volgende veelgebruikte liedbundel(s):

Liedboek voor de kerken Gezang 203
Mogelijk staat het ook in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.

Die in de dood gebonden lag
Vorm	Strofelied
Herkomst
Titel	Christ lag in Todesbanden
Taal	Duits
Land	Duitsland
Periode	1524
Tekst
Dichter	Martin Luther
Vertaler	Ad den Besten
Bijbelplaats	Exodus 12 Psalm 51:10 Psalm 118:24 Hosea 13:14 Joël 3:10 Romeinen 4:25 Romeinen 5:12-21 1 Korintiërs 5:7-8 1 Korintiërs 15:55 Openbaring 1:18
Metrisch	8-7-8-7-7-8-7-4
Muziek
Componist	Martin Luther Johann Walter
Melodie	Christ lag in Todesbanden
Herkomst	Wittenberg 1524
Solmisatie	6-5-6-1-2-1-7-6
Gebruik
Kerkelijk jaar	Paasnacht Paasmorgen
Liedbundels
Liedboek voor de kerken Gezang 203
Gezangboek EBG 177

Die in de dood gebonden lag is een vertaling van het paaslied Christ lag in Todesbanden van Martin Luther (1483-1546). De vertaling is van Ad den Besten.

Opname beluisteren

• Henk Lemckert op orgel Abdijkerk van Loosduinen. C.F. in tenor. Te beluisteren op: (Liedboekzettingen.nl)

Tekst

1 Die in de dood gebonden lag
om ons en onze zonden,
is opgestaan met groot gezag:
Christus heeft overwonnen!
Hij bracht ons het leven weer,
laat ons nu loven God en Heer
en zingen: halleluja!
Halleluja!

2 Geen die de dood bedwingen kon,
geen enkel mens op aarde;
dat kwam doordat wij man voor man
verstrikt in zonden waren.
Zo kreeg hij ons in zijn macht
en heeft ons in zijn rijk gebracht
en hield ons daar gevangen.
Halleluja!

3 Toen heeft Gods Zoon ons hulp verschaft.
Hij, als een mens gekomen,
wees zonde en verzoeking af
en heeft de dood ontnomen
al zijn rechtsmacht en geweld;
hij moest de sleutels van de hel
in Christus' handen laten.
Halleluja!

4 Het was een strijd sinds lang voorzegd,
die dood en leven streden.
Nu is, Godlof, het pleit beslecht:
Christus is onze vrede.
Hij die onze bondgenoot
geworden is, heeft in zijn dood
de dood voor ons verslagen.
Halleluja!

5 Ziet nu die 't ware Paaslam is,
waarvan wij moeten leven,
die aan het kruis in duisternis
zichzelf heeft prijsgegeven.
Zijn bloed is aan onze deur;
niet langer oefent zijn terreur
de dood, die mensenmoorder.
Halleluja!

6 Laat ons dan vieren 't hoge feest
dat Christus heeft gegeven,
verheugd van hart en blij van geest,
Hij immers is ons leven.
Hij is onze zon, ons licht,
op Hem is ons bestaan gericht,
't is dag voor ons geworden.
Halleluja!

7 Dit is het maal, hebt Gij gezegd,
der ongezuurde broden.
Wij doen het oude zuurdeeg weg,
gelijk Gij hebt geboden.
Gij zelf wilt tot lafenis
en spijze ons zijn, o Heer, dat is
genoeg voor dood en leven.
Halleluja!

Muziek

• De originele melodie geschreven door Martin Luther en Johann Walter:

De melodie is sterk verwant aan de oude sequens voor pasen: Victimae Paschali Laudes.

Muziekuitgaven

Zie Christ lag in Todesbanden (melodie) voor een overzicht van alle (orgel)literatuur en koorbewerkingen van deze melodie.

Hymnologische informatie

Dit lied is later opnieuw vertaald door Jaap Zijlstra met als titel Christus lag in de dood terneer. Dat lied staat o.a. in Liedboek (2013).

Culturele informatie

• Johann Sebastian Bach schreef over dit lied de cantate Christ lag in Todesbanden, BWV 4. Bach gebruikt de letterlijke tekst van Luthers lied, zeven coupletten van acht regels, alle eindigend met Halleluja, als tekst voor deze cantate, die hij waarschijnlijk componeerde ter gelegenheid van zijn auditie voor de post van organist aan de Blasiuskerk te Mühlhausen, 24 april 1707.

• Arlington High School Colt Chorale singing Christ Lag in Todesbanden by Johann Sebastian Bach:

Literatuur

Toelichtingen:

• Met uw instemming 1-4-100
• Ignace de Sutter: De lofzang van alle tijden, blz.76
• Eredienstvaardig 1-6-290 (Arie Eikelboom)
• J.T. Bakker: Gezongen evangelie, blz.30 (Liedmeditatie)
• Liederkunde zum Evangelischen Gesangbuch 12-56 (Andreas Marti/Gerhard Hahn)

Externe links

• Brontekst op Wikisource.
• Artikel over het lied op Wikipedia (Engels).
• Artikel over de cantate van J.S. Bach Christ lag in Todesbanden (BWV 4).