Tips nodig? Zo kun je een lied zoeken. Hier vind je een overzicht van alle liedbundels.
Wil je ons werk steunen? Hier vind je meer over doneren of koop onze unieke Ubi-cari-tas.
|
Gregoriaanse hymne
Een Gregoriaanse hymne is een lied in het Latijn uit de vroege jaren van het christendom. De term gregoriaans is een verwijzing naar paus en kerkvader Gregorius I de Grote (r. 590-604) die ooit - zowel in de Middeleeuwen als in onze tijd - geacht werd een grote invloed gehad te hebben op het verzamelen en ordenen van de toen reeds eeuwenoude bestaande muziek in de kerkelijke liturgie.
Oorsprong en kenmerken
De term gregoriaans wordt sinds de 9e eeuw gebruikt om de kerkmuziek aan te duiden die een vast onderdeel is van de kerkelijke liturgie. Gregoriaanse muziek wordt voornamelijk gekenmerkt door éénstemmigheid (zonder begeleiding), de modaliteit van de kerktoonsoorten en door een vrij ritme.
Variant
Een oude variant op het gregoriaans vormt de zang volgens de Ambrosiaanse ritus die nog steeds in Milaan wordt gevierd. Het Ambrosiaans, genoemd naar Ambrosius van Milaan (339–397), is vastgelegd in dezelfde muzieknotatie als het gregoriaans. Zowel in het gregoriaans als in het Ambrosiaans komt veel zang op melismen voor, waarbij lettergrepen niet één noot krijgen (zoals in syllabische zang), maar versierd worden met hele trossen noten. Sequensen zouden zijn ontstaan uit bijzonder lange melismen, waaronder vervolgens een nieuwe tekst werd geplaatst.
Hymnes
- Veni redemptor gentium
- Veni Creator Spiritus
- Veni Sancte Spiritus
- Victimae paschali laudes
- Conditor alme siderum
- Rorate caeli
- Puer natus est
- Pange, lingua, gloriosi
- Te Deum
