Kerkliedwiki bundels.png
Kerkliedwiki wijst je de weg naar meer dan 10.000 liederen!

Tips nodig? Zo kun je een lied zoeken. Hier vind je een overzicht van alle liedbundels.
Wil je ons werk steunen? Hier vind je meer over doneren of koop onze unieke Ubi-cari-tas.

Meer weten of vragen over Kerkliedwiki? info@kerkmuzieknetwerk.nl
Kerkliedwiki bundels.png Kerkliedwiki wijst je de weg naar meer dan 10.000 liederen! Tips nodig? Zo kun je een lied zoeken. Hier vind je een overzicht van alle liedbundels.

Op Liturgiewerkplaats.nl bieden we je inspiratie en concrete tips rond kerkmuziek en vieren Abonneer je op de nieuwsbrief.

Wil je ons werk steunen? Hier vind je meer over doneren of koop onze unieke Ubi-cari-tas. Meer weten of vragen over Kerkliedwiki? info@kerkmuzieknetwerk.nl

Swing low, sweet chariot

Uit Kerkliedwiki
Ga naar: navigatie, zoeken
Dit lied is te vinden in de volgende veelgebruikte liedbundel(s):
Liedboek 2013 757
Mogelijk staat het ook in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.
Swing low, sweet chariot
Genre Spiritual
Herkomst
Titel Swing low, sweet chariot
Tekst
Dichter Wallace Willis
Bijbelplaats 2 Koningen 2
Deuteronomium 34
Herkomst Afro-American Spiritual
Muziek
Componist Wallace Willis
Melodie Swing low, sweet chariot
Herkomst Afro-American Spiritual
Gebruik
Kerkelijk jaar Voleinding
Liedbundels
Liedboek 2013 757
Lieteboek 2013 757

Swing low, sweet chariot is een liedtekst van Wallace Willis (±1820-±1880).

Opname beluisteren

Een opname van de Fisk Jubilee Singers uit 1909

Tekst

Refrein: Swing low, sweet chariot, coming for to carry me home, swing low, sweet chariot, coming for to carry me home.

I looked over Jordan, and what did I see, coming for to carry me home, a band of angels coming after me, coming for to carry me home. O,

[Refrein]

If you get there before I do, coming for to carry me home, tell all my friends I'm coming too, coming for to carry me home. O,

[Refrein]

The brightest day that ever I saw coming for to carry me home, when Jesus washed my sins away, coming for to carry me home. O,

[Refrein]

I'm sometimes up and sometimes down, coming for to carry me home, but still my soul feels heavenly bound, coming for to carry me home. O,

[Refrein]

Ontstaan

Inhoud

Het lied beschrijft het verlangen om net als Elia (2 Koningen 2) door een hemelse wagen naar Gods woonplaats gedragen te worden (home). In een aantal Spirituals (o.a. Michael row the boat ashore, Deep River) wordt de Jordaan gezien als een doodsrivier die overgestoken moet worden om naar het vredevolle en paradijselijke leven bij God te komen. Het verhaal over de dood van Mozes (Deuteronomium 34), waarbij Mozes uitkijkt over het Beloofde Land vanuit het Overjordaanse, maar eerst moet sterven, speelt mee met het beeld van de Jordaan als doodsrivier. Het beeld van de rivier die moet worden overgestoken om in een vredevol land te gaan wonen wordt ook wel politiek uitgelegd. Dan staat de Jordaan voor de Amerikaanse Ohio-rivier die het Zuiden, waar slavernij bestond, van het Noorden van de VS scheidde. Deze politieke betekenis lijkt hier afwezig.

Muziek

Muziekuitgaven

Zie het artikel Zie Swing low, sweet chariot (melodie) voor een overzicht van alle (orgel)literatuur en koorbewerkingen van deze melodie.

Hymnologische informatie

In de tijd na de Amerikaanse Burgeroorlog en de afschaffing van de slavernij in de VS (1865) groeide de belangstelling voor de liederen van de zwarte bevolking. In 1867 werd de eerste bundel met Spirituals uitgegeven: 'Slavesongs of the United States'. De liederen van Wallace Willis komen daar nog niet in voor. Vier jaar later werden de Fisk Jubilee Singers opgericht, een groep zwarte zangers en zangeressen die voor een breed publiek gingen zingen. Zij namen liederen van Wallace Willis, zoals 'Swing low' en 'Steal away to Jesus' in hun repertoire op. In 1877 bezochten de Fisk Jubilee Singers Nederland en gaven ze concerten.

Literatuur

Toelichting:

Culturele informatie

Dit lied verwijst naar de Underground Railroad, de route naar vrijheid. Joan Baez zong het op Woodstock. Eric Clapton nam er een paar jaar later een reggaeversie van op. Zo vond het via een koor van een jongensschool zijn weg naar Engelse rugbystadions. Het lied bereikte zijn hoogtepunt in de versie van Harry Belafonte.

Externe links