Tips nodig? Zo kun je een lied zoeken. Hier vind je een overzicht van alle liedbundels.
Wil je ons werk steunen? Hier vind je meer over doneren of koop onze unieke Ubi-cari-tas.
|
Wij gaan de veertig dagen in
Mogelijk staat het wel in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.
| Wij gaan de veertig dagen in De kinderen, uit de stenen verwekt | |
| Vorm | Strofelied |
| Herkomst | |
| Taal | Nederlands |
| Land | Nederland |
| Periode | 1964 |
| Tekst | |
| Dichter | Tom Naastepad |
| Bijbelplaats | Lucas 3:8 Matteüs 3:9 Matteüs 4:1-4 |
| Metrisch | 8-8-8-8 |
| Muziek | |
| Componist | Wim ter Burg (b) |
| Melodie | Plaistow (a) |
| Herkomst | Magdalen Hymns 1760 (a) |
| Solmisatie | 1-5-2-3-1-4-5-6-5 (a) 6-6-6-1-1-6-5-6 (b) |
| Gebruik | |
| Kerkelijk jaar | Veertigdagentijd |
| Liedbundels | |
| Het lied op onze lippen 124A(a); 124B(b) | |
| Zingend Geloven 1-11(b) | |
Wij gaan de veertig dagen in is een lied van Tom Naastepad, oorspronkelijk geschreven als contrafact op Plaistow (melodie). In 1981 schreef Wim ter Burg op deze tekst ook een melodie.
Tekst
Inhoud
In vrijwel alle religies hebben stenen een rol van betekenis. Denk aan de 'stenen goden' waartegen Israël zich moest afzetten, stenen als gedenk- en graftekens, of de 'stenen tafelen' waarop de Tien Geboden volgens de overlevering zijn beschreven. Stenen kunnen bouwstenen zijn, maar ook struikelblokken. En mensen met een waarachtig geloof worden 'levende stenen' genoemd.
In het lied van Tom Naastepad staat 'steen' voor het zware, het harde en ontoegankelijke, het onvruchtbare en weerspannige. Met stenen als teken van hardheid en onvruchtbaarheid maakt Jezus kennis als Hij in de woestijn is 'om verzocht te worden door de duivel'. Stenen kunnen toch brood worden? zegt de satan, maar Jezus weet, dat het allereerst gaat om 'alle woord, dat uit de mond Gods uitgaat'. En daarmee is het begin van dit vastenlied aangegeven. Want Jezus, 'aan wie het Boek gegeven is' (strofe 1) 'volgt de Schrift en nauwgezet gaat hij de wegen van de wet' (strofe 2). Strofe 3 vertelt van de steen als last: 'de dolenden .../ die zwerven als verbrokkeld steen'. Strofe 3 vertelt óók van de steen als rustpunt, als 'koele rots / het hart van de verkwikking Gods'. De steen, die het graf van de Mensenzoon afsluit staat centraal in strofe 4. Op de stenen der gedachtenis 'vonken de namen die Hij riep' (strofe 5), zoals God eenmaal aartsvader Abraham riep om op reis te gaan naar het nieuwe land. Jezus leefde ons de vastentijd vóór, veertig dagen lang. En met dat beeld voor ogen zingen we de zesde strofe, omdat wie zijn leven durft te verliezen het behouden zal. In de laatste, zevende strofe, staat de evangelische waarheid 'Wie zich verhoogt, zal vernederd worden en wie zichzelf vernedert wordt verhoogd' centraal. (Bron: toelichting geparafraseerd overgenomen uit 'Commentaar bij Zingend Geloven', I-11.)
Muziek
De melodiestructuur van de zetting van Wim ter Burg loopt gelijk op met het rijmschema (a a b b, in staand rijm). Het lied bestaat uit twee maal twee zinnen: de eerste regels daarvan, a en b (regel 1 en 3) nemen melodisch de hoogste vlucht, waarbij het hoogtepunt in de derde regel ligt. De even regels liggen lager en werken afsluitend. Het niet opmerkelijke metrum 8-8-8-8 wordt onderstreept door een louter kwartenritme. Hierin wordt op de zware tellen een grotere lijn in de melodie hoorbaar, die het strakke tweedelige ritme overstijgt. (Bron: toelichting geparafraseerd overgenomen uit 'Commentaar bij Zingend Geloven', I-11). De oorspronkelijk door Naastepad gekozen melodie 'Plaistow' is wat minder strak van aard; in elke regel komt wel een melisma voor, wat de beweeglijkheid van de tekst ten goede komt.
