Kerkliedwiki bundels.png
Kerkliedwiki wijst je de weg naar meer dan 10.000 liederen!

Tips nodig? Zo kun je een lied zoeken. Hier vind je een overzicht van alle liedbundels.
Wil je ons werk steunen? Hier vind je meer over doneren of koop onze unieke Ubi-cari-tas.

Meer weten of vragen over Kerkliedwiki? info@kerkmuzieknetwerk.nl
Kerkliedwiki bundels.png Kerkliedwiki wijst je de weg naar meer dan 10.000 liederen! Tips nodig? Zo kun je een lied zoeken. Hier vind je een overzicht van alle liedbundels.

Op Liturgiewerkplaats.nl bieden we je inspiratie en concrete tips rond kerkmuziek en vieren Abonneer je op de nieuwsbrief.

Wil je ons werk steunen? Hier vind je meer over doneren of koop onze unieke Ubi-cari-tas. Meer weten of vragen over Kerkliedwiki? info@kerkmuzieknetwerk.nl

Als ik spreek

Uit Kerkliedwiki
Versie door Lydia Vroegindeweij (overleg | bijdragen) op 16 jan 2014 om 13:32 (Dichter)
Ga naar: navigatie, zoeken

Titel

Als ik spreek

Beginregel

Liedbundels

Om de aarde te bewonen (2010), p. 68

Opname beluisteren

Tekst

De tekst is auteursrechtelijk beschermd en kan daarom hier niet worden weergegeven.

Ontstaan

Inhoud

Het lied gaat over de wijze waarop wij spreken tot elkaar. Het verwoordt de wens dat mijn woorden niet alleen stevig zijn, maar ook levend, helend en anderen tot zegen.

Dichter

Michaël Steehouder

Vertaler

Muziek

Componist melodie

Chris van Bruggen

Bewerkingen om te zingen

Bewerkingen om te spelen

Liturgisch gebruik

Hymnologische informatie

Culturele informatie

Literatuur

Voor de Peperclip, het informatieblad van de Oecumenische Vieringen Groningen, schreef Steehouder in oktober 2011 een artikel met onder meer de volgende toelichting op het lied.

Er is een algemeen gevoel dat onze taal aan het verruwen is. Misschien beter gezegd: dat onze manier van spreken harder aan het worden is. Op straat, in het uitgaansleven, op scholen. Zogenaamde praatprogramma’s op televisie worden steeds meer debatprogramma’s. De deelnemers lijken er vooral op uit te zijn om te winnen en de ander te verslaan. Vooral niet toegeven dat de ander misschien gelijk heeft, want dan toon je zwakte. Vooral niet toegeven dat je iets niet weet, want dan ben je ongeloofwaardig. Vooral bij je eigen mening blijven, want anders ben je een draaikont. Ook op de sociale media op het internet zoals Facebook en Twitter lijkt het harde woord de norm te zijn. Scheldwoorden, harde oordelen en al dan niet gemeende doodsbedreigingen worden gewoon. Woorden die doodslaan: leugenaar, charlatan, islamitisch stemvee. Er is weinig neiging om ‘effe te dimmen’. Natuurlijk: vrijheid van meningsuiting. Niemand mag verhinderd worden om te zeggen wat hij of zij belangrijk vindt. Tegenstellingen moeten niet verdoezeld worden. Een redelijke discussie begint met de vrijheid om je eigen standpunten (en twijfel aan de standpunten van anderen) naar voren te brengen. Maar een redelijke discussie vereist ook serieus proberen elkaar te begrijpen. Naast de verruwing van de taal is de roep om respect te horen. Vaak betekent het zoiets als: laat de ander zijn gang gaan, bemoei je er niet mee. En vaak wordt het ook opgeëist: respecteer mij, probeer me niet te dwingen naar jouw normen en waarden. Jij jouw leven en ik het mijne. In haar boek Compassie pleit Karen Armstrong voor een andere manier om met elkaar te praten. De regel ‘Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden’ – beleden in alle religieuze tradities – nodigt uit om ruimte voor anderen te maken, aandachtig en meelevend naar anderen te luisteren. Niet door het debat, niet door de botsing van opvattingen komen we tot beter samenleven, maar door elkaar te willen begrijpen en door wederzijdse waardering, is de gedachte. Waarderen is meer dan respect. Waarderen betekent niet alleen dat je een ander in zijn waarde laat, maar dat je een ander van waarde vindt. Wie dat kan laten doorklinken in zijn woorden, zegent een ander in de zin van het Latijnse woord benedicare: iets goed van iemand zeggen. Zegenende taal hoeft niet te verhullen wat fout is. Wat niet goed is moet benoemd worden. Maar zegenende taal is uit op verzoening. Zij wijst het gedrag van een ander af, maar niet de ander zelf. Zij wijst het liegen af maar bestempelt de ander niet als een leugenaar. Zij wijst het misbruik af maar schrijft de ander niet af als een verkrachter. Zegenende taal zoekt naar een weg om ondanks alles toch verder te gaan. Zegenende taal is moeilijker dan duidelijke taal. Zij bedekt de waarheid niet. Maar er is een verschil tussen de waarheid zeggen en iemand eens flink de waarheid zeggen.



Externe links

Voetnoten