De dorre vlakte der woestijnen

Dit lied is te vinden in de volgende veelgebruikte liedbundel(s):

Zangbundel Joh. de Heer 661
Mogelijk staat het ook in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.

De dorre vlakte der woestijnen
Vorm	Strofelied
Herkomst
Titel	La promesse du salut ( Du désert les arides terres)
Periode	Omstreeks 1830
Gemeenschap	Zwitsers Reveil
Tekst
Vertaler	Jan Jacob Lodewijk ten Kate
Bijbelplaats	Jesaja 35
Metrisch	9-8-9-8-9-9-8-9-9-8
Muziek
Componist	César Malan
Solmisatie	5-5-4-3-3-3-4-3-2-2-1
Liedbundels
Zangbundel Joh. de Heer 661
119 Gezangen 99
Adem van het jaar 31
Geroepen om te zingen 231-II
Hervormde Bundel 1938 111

De dorre vlakte der woestijnen is de vertaling van een Franstalig lied uit het Zwitsers Reveil, Lied no. 1 uit de bundel Chants de Sion van César Malan (1787-1864). Het wordt aangeduid als La promesse du salut (de Heilsbelofte) en heeft als beginregel Du désert les arides terrres. De vertaling is van Jan Jacob Lodewijk ten Kate, gemaakt omstreeks 1860.

Tekst

Franse tekst

La promesse du salut.

Du désert les arides terres
Devant Dieu se réjouiront,
Et les lieux les plus solitaires
Comme la rose fleuriront.
Ils fleuriront en abondance,
Et vêtus de magnificence,
Saintement ils tressailliront;
Et, de Dieu contemplant la gloire,
Par des cantiques de victoire
Son triomphe ils célébreront.

Renforcez les mains abattues,
Et les genoux tremblants de peur.
Dites aux âmes éperdues :
“N'ayez plus aucune frayeur”
L'Eternel vient, et la -vengeance,
Oui, des méchants la récompense,
Devant ce juge marchera.
Pour les frapper il vient lui-même,
Et bientôt son pouvoir suprême
Puissamment vous délivrera."

Du jour les brillantes merveilles
L'aveugle alors contemplera:
Le sourd aussi de ses oreilles
La voix du Seigneur entendra.
Le boiteux sera fait agile:
Du muet la langue facile
En chants joyeux s'énoncera;
Et, d' un e source permanente,
Un torrent d'une onde vivante
Aux lieux arides jaillira.

Au gite infect où les reptiles
Se repaissaient de leurs poisons,
S'étendront des plaines fertiles
Et de riants tapis de joncs.
Là se verra 'l étroite voie,
Où, ni le fou qui se dévoie,
Ni l'homme impur ne passera;
Et ce sentier, où le fidèle
Suivra son Dieu, plein d'un vrai zèle,
“ Chemin sacré" se nommera·

Aucune bête dangereuse
Pour dévorer n'y montera.
Mais, par la Foi, l'Eglise heureuse
En pleine paix y marchera.
Oui , ceux dont Dieu brisa la chaîne,
Qu'il racheta de toute peine,
Jusqu 'en Sion retourneront;
Et, ceints d'une gloire éclatante,
Dans une allégresse constante,
Loin de tout mal y règneront.

Nederlandse vertaling

1
De dorre vlakte der woestijnen
zal zich verblijden eindeloos;
de zandzee zal herschapen schijnen,
want bloeien zal zij als een roos.
Van heil'ge vreugde zal zij beven,
doortinteld van een heerlijk leven,
dat nimmermeer verwelken zal.
Zij zal de wonderen des Heren
aanschouwen en zijn grootheid eren
met jubelend triomfgeschal.

2
Versterkt dan nu de slappe handen,
en zet hem vast, de wank'le voet!
Zegt tot wie zucht in pijn en banden:
"Wees sterk, vrees niet, heb goede moed!"
De Redder nadert ten gerichte;
van zijn aanbidd'lijk aangezichte
straalt waarheid en barmhartigheid.
Hij zal u leiden en vergelden,
de boeien breken, die u knelden,
Hij, die u uit het diensthuis leidt.

3
Dan ziet het oog des blindgeboren'
uw schepping in haar zomergloor;
dan dringen tot des doven oren
uw goddelijke woorden door.
De kreup'le zal van vreugde springen,
de sprakeloze tong zal zingen,
hosanna's meng'lend tot Uw lof;
en stromen levend water spreiden
hun zilv'ren beekjes door de heiden,
zo fris als eens in Edens hof!

4
Waar eens vergeefs verdwaalden zochten
is nu een welbereide baan,
waarop des Heren vrijgekochten
bij duizenden naar Sion gaan.
Zij voelen zich van Gods geslachte,
verstomd is nu de laatste klachte,
en alle kommer weggevloon!
Zij jubelen in blijde reien,
zij kronen 't hoofd met groene meien,
een eeuw'ge blijdschap is hun kroon.

In 119 Gezangen zijn de hierboven geschreven strofen 1, 2 en 3 nagenoeg gelijk. De tekst van de 4e en 5e strofen is anders en volgt hieronder:

4.
Waar eens venijnge slangen kropen,
de draken huisden in 't moeras,
daar gaan nu purpren rozen open,
daar fluit de leeuwrik tussen 't gras;
daar wordt voor 's Heren gunstgenoten
een welgebaande weg ontsloten,
in liefelijke zonneschijn.
Dat pad, waar Hij hun voor zal treden,
de zwaksten steunende op hun schreden,
zal Heilge Weg geheten zijn!

5.
Waar eens de leeuwen voedsel zochten,
de dieren zijn op roof gegaan,
daar vinden 's Heren vrijgekochten
naar 's Heren stad een effen baan.
Zij jubelen in blije reien;
zij kronen 't hoofd met groene meien
een eeuwge blijdschap is hun kroon.
Zij voelen zich van Gods geslachte:
verstomd is nu de laatste klachte,
en alle kommer weggevloon!

Culturele informatie

Het Nederlandse Reveil (begin 19e eeuw) was hoofdzakelijk een beweging in de betere kringen, waar het Frans in alledaags gebruik was; deze beweging had wortels in het Zwitserse Reveil. Liederen uit Zwitserland vonden onvertaald ingang en er werd geen sterke behoefte aan een vertaling gevoeld. Dit kwam pas een generatie later toen bredere kringen toegang zochten tot dit geloofsgoed. J.J.L. ten Kate heeft in 1868 in een uitgave de Harpe Sions 100 liederen uit de Chants de Sion een (vaak vrije) vertaling gegeven. C.S. Adama van Scheltema is hem daarin nagevolgd in 1881, met een bundel , ook de Harpe Sions getiteld, met 168 liederen, waaronder ook een andere vertaling van dit lied: Der woestijnen dorste dreven