Ik weet een huis

Dit lied is niet te vinden in één van de veelgebruikte liedbundels.
Mogelijk staat het wel in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.

Ik weet een huis
Genre	Strofelied
Tekst
Dichter	Herman Verbeek
Muziek
Componist	Chris Fictoor
Liedbundels
Liefde gaat langzaam 36
Getijden 169

Ik weet een huis is een lied op een tekst van Herman Verbeek met muziek van Chris Fictoor.

Tekst

Ik weet een huis van zoveel namen
die daar zijn in- en uitgegaan
ik weet een huis waar zoveel mensen
elkander hebben goedgedaan.

Ik weet een huis met hoge bomen,
van ver gevluchten komen aan,
de bomen staan rondom te waken.
zien hoe zij veilig binnengaan.

Ik weet een huis waar bij het houtvuur,
van zere zielen wordt verteld,
hoe zij een beetje vreugde delen,
en niemand hunner is een held.

Ik weet een huis waar eenvoud's mensen
niet meer zo eenzaam hoeven zijn,
proberen dag en lach te delen,
en zo een beetje sterker zijn.

Ik weet een huis de deur is open,
de geur van brood gaat uit het raam,
en ieder mag er mee aan tafel,
al jaren heeft het huis die naam.

Ik weet een huis waar hoeveel wereld
dag in dag uit de harten raakt,
ze zijn een oud en nieuw gereedschap,
dat stukjes wereld beter maakt.

Ik weet een huis waar brieven uitgaan
naar die om niet gevangen zijn,
die opstaan om het recht op vrijheid,
die niet dan vredemensen zijn.

Ik weet een huis van vele huizen,
waar planten dieren mensen zijn,
zij zijn elkanders zuster broeder,
zo zal het zonnelied wel zijn.

Ik weet een huis waar zoveel jaren
een vrouw zoveler zuster was,
en wie maar kwam en zij begroette,
wist dat je bij haar veilig was.

Ik weet een huis het is gebleven,
zij zijn gestadig doorgegaan,
haar man haar jongens alle namen
die daar zijn in- en uitgegaan.

Geplaatst met toestemming van de Stichting Verbeekfonds.

Ontstaan

"Ik weet een huis. Het staat aan de Rijksweg. Aan de rand van het bos. De bomen zijn oud, maar van de storm hersteld en vol blad. Het huis staat op de kam van de Hondsrug. Oude eindmorene uit het Noorden. Toen poolijs smolt. Smelt het straks weer? Broeikas van CO2? Aan de rand van het bos kun je ver en wijd de polder in kijken. 's Ochtends zijn de reeën in het open veld. In het voorjaar werpen er de merries hun veulen. 's Avonds is in het huis de haard aan. Er wordt huisraad gehouden. Beslissingen moeten genomen. Er zijn nieuwe vluchtelingen aangemeld. En iemand zoekt tijdelijk onderdak om wat afstand te kunnen nemen. Een sjabbattijd. En zaterdag staan ze op de markt, voor de Wereldwinkel. Er is schrijfavond van Amnesty. Vergadering van 'Gered Gereedschap'. Zondag wordt er gewandeld. Wees er jaloers op, op zo'n huis. Houd het hoog. En idealiseer het niet. Onderschat het niet, zo'n woongroep Zo'n vijftien jaar zijn ze nu onderweg. Ik weet een huis. Welk huis? Elk huis dat wil. "Think globally- act locally.' En toen plotseling stierf in het huis de vrouw. Zij bij de haard. Bij het avondeten nog alles goed. En toen - nog die nacht was het voorbij. Het huis gaat door. Ze hebben eigenhandig haar urn begraven op het kerkhof en er een kruis op gezet. Ze gaan door. Want er zijn nieuwe vluchtelingen aangemeld."
Herman Verbeek in Liefde gaat langzaam, pag. 113.

Muziek

De melodie van het lied is dezelfde als die van Ik weet een tuin. Dat nodigt uit tot peinzen over de verwantschap tussen de twee liederen.

Literatuur

Hans van Dam (2023). Lied in het licht. Gedachten bij 52 zangen van Herman Verbeek. Groningen: Verbeekfonds. ISBN 978-90-5294-627-6, p. 66-67.