De trouwe Heer en Meester

Dit lied is niet te vinden in één van de veelgebruikte liedbundels.
Mogelijk staat het wel in andere liedbundels. Kijk hiervoor in de infobox rechts, onder het kopje 'Liedbundels'.

De trouwe Heer en Meester Slechts een aarden vat
Vorm	Strofelied
Herkomst
Titel	The Master stood in his garden
Taal	Engels
Periode	2e helft 19e eeuw
Tekst
Dichter	E.R. Vining
Vertaler	Meier Salomon Bromet
Metrisch	7-6-7-6-7-6-7-6-7-6
Muziek
Componist	James McGranahan
Melodie	The Master stood in his garden
Solmisatie	5-5-5-5-6-5-1-3-5-5-4-4-3-2-3
Liedbundels
Opwekkingsliederen Bromet 298

De trouwe Heer en Meester (Slechts een aarden vat) is een vertaling, door Meier Salomon Bromet, van The Master stood in his garden, een lied van ene E.R. Vining, op een melodie van James McGranahan.

Tekst

Slechts een aarden vat
1 De trouwe Heer en Meester,
Stond in Zijn bloemengaard;
De gaarde die Zijn liefde,
Geplant had en bewaard.
Hij zag Zijn schoone bloemen
Met droefheid in het oog:
Hun kopjens hingen neder;
Hun blaadjens bijna droog.
Hun kopjens hingen neder;
Hun blaadjens bijna droog.

2 „Mijn bloemen” sprak de Meester,
„Verwelken in de zon.
Waarmeê zal ik het water
Toch scheppen uit de bron?”
Maar ziet, dicht bij Zijn voeten
Lag daar een aarden vat.
’t Was broos en klein en ledig,
’t Lag nutt’loos op het pad.
’t Was broos en klein en ledig,
’t Lag nutt’loos op het pad.

3 De Meester zag en nam het,
Uit ’t stof waarin het lag,
En zeî: „dit kan Mij dienen
In ’t werk van dezen dag;
Al is het slechts van aarde,
’t Ligt Mij zoo dicht nabij;
Al is het klein, ’t is ledig,
Dat is genoeg voor mij.
Al is het klein, ’t is ledig,
Dat is genoeg voor mij.”

4 Hij nam het met zich mede
En vulde ’t aan de bron.
Wat was dat vaatje blijde,
Nu het Hem dienen kon!
Hij goot van ’t levend water
Op al de bloemen neêr,
En was het vaatje ledig,
Dan vulde Hij het weêr.
En was het vaatje ledig,
Dan vulde Hij het weêr.

5 De bloemen hieven spoedig
De kopjens weêr omhoog;
Een stille, reine vreugde
Blonk in des Meesters oog.
Ofschoon Zijn hand de bloemen
Hun bloei hergeven had,
Het middel in die handen
Was toch het aarden vat.
Het middel in die handen
Was toch het aarden vat.

6 En ’t fluisterde in zichzelven,
Toen Hij ’t ter zijde lag:
Ik blijf slechts in Zijn’ wegen,
Juist als op dezen dag.
Ik blijf dicht bij den Meester,
En ledig wil ik zijn,
Misschien kan ik dan nogmaals
Hem zoo ten dienste zijn.
Misschien kan ik dan nogmaals
Hem zoo ten dienste zijn.

Muziek

Zettingen

Slechts een aarden vat

Externe links

• hymnary.org (Engels)

Voetnoten

Dit artikel is helaas nog slechts een beginnetje. Kerkliedwiki nodigt u uit uw kennis te delen door het artikel te verbeteren.